Velkomin á heimasíðuna okkar !

Dísa,Emil,Benóný Ísak og dýrin.

13.02.2017 21:24

Fósturvísatalning 2017

Jæja þá er spennu fallið liðið og búið að telja fóstrin.

Guðbrandur kom til okkar seinast liðinn laugardag og taldi fyrir okkur.

Gemlingar eru 17

5 eru með 2
11 með 1
1 var hafður geldur

alls 21 fóstur og meðaltal er um 1,24

Veturgamlar eru 19

15 eru með 2
4   eru með 1

alls 34 fóstur og meðaltal um 1,79

Rollur eru 51 

1 er með 4
6 eru með 3
40 eru með 2
2 eru með 1
1 er geld og 1 ónýt með samgróninga

alls 104 fóstur meðaltal 2,04 
Veturgamlar plús rollur er meðaltal 1,97

Tók saman að ganni hvað hrútarnir eiga mörg fóstur og líka sæðingarnar en þær komu
mjög vel út í frjósemi hjá okkur.

Vinur sæðishrútur á einn gemling með 2 og 1 rollur með 3

Bekri sæðishrútur á gemling með 1 og veturgamla með 2

Borkó sæðishrútur á gemling með 2 og 1 rollur með 2

Burkni sæðishrútur á 2 veturgamlar með 2 og 1 rollu með 2

Malli sæðishrútur á eina rollu með 2 og eina rollu með 3

Tinni á eina rollu með 3 og eina veturgamla hjá Jóhönnu með 2

Askur lambhrútur golsótti á 2 gemlinga með 2, 1 gemling með 1, 1 veturgamla með 1
og 1 veturgamla með 2 og 4 rollur með 2 alls 16 fóstur.

Kaldnasi lambhrútur kollóttur á gemling með 1 og 4 rollur með 2 alls 9 fóstur.

Partur á tvær rollur báðar með 2 alls 4 fóstur.

Einbúi lambrútur fékk bara eina og hún er með 2 alls 2 fóstur.

Ísak er með 3 veturgamlar með 2 og 1 rollu með 3 og 3 rollur með 2 alls 15 fóstur.

Mávur er með 4 rollur með 2, 1 með 4, 2 rollur með 1, 1 veturgamla með 1 og 
gemling með 1 alls 16 fóstur

Grettir lambhrútur Sigga er með 5 með 2, 1 með 3 og 1 gemling með 1 alls 14 fóstur.

Korri er með 2 gemlinga með 1, 4 rollur með 2 alls 9 fóstur

Glámur lambhrútur frá Sigga er með 1 gemling með 1 og 3 rollur með 2 alls 7 fóstur.

Zorró er með 1 með 3 og 7 með 2 alls 17 fóstur

Flekkur hans Bárðar er með 1 gemling með 2 og 3 gemlinga með 1, 1 veturgamla
með 1 og 1 rollu með 2 alls 8 fóstur

Móri lambhrútur frá Sigga er með 1 veturgamla og 4 rollur allar með 2 alls 10 fóstur.

Siggi í Tungu 

4   rollur með 3
17 með 2
2   með 1
1   veturgömul með 1
2   geldar

Gemlingar 9 alls

1 með 2
7 með 1
1 geld

Jóhanna 10 rollur

3 með 3
5 með 2
1 með 1
1 gemlingur með 1.

Talning kom bara víðast vel út sem ég hef heyrt og hjá Óttari á Blómsturvöllum
kom hún rosalega vel út en svona hljóðar hún.

24 rollur

9   með 3
13 með 2
1   með 1
1   geld

Gemlingar 5

1 með 2
5 með 1
1 geldur

Þetta eru að megninu til Kletts dætur hjá honum sem eru þrílembdar og eru að koma
alveg rosalega vel út hjá honum bæði í mjólkurlagni og frjósemi.

Partur sem ég fékk lánaðan hjá Bárði er undan Klett svo ég bíð spennt eftir að fá þessi
4 lömb sem eru væntanleg hjá mér undan honum.



Að öðru að segja langaði mér að segja frá því að ég á 6 veturgamlar undan Tvinna
sem var undan Saum og þær eru allar tvílembdar nema 1 er með 1 svo frjósemin
virðist vera í lagi eins og er en það verður spennandi að fylgjast með hvernig
mjólkulagnin verður hjá þeim. Tvinni var fæddur þrílembingur og er faðir Ísaks
sem ég notaði talsvert núna. Ísak á 4 gemlinga hjá mér og af þeim eru 2 tvílembdir
og hinir tveir með 1 svo það lofar góðu.


Það var svo ekki bara verið að telja fóstur á laugardaginn því hann Gummi kom líka
að taka af fyrir okkur snoðið svo þetta var langur og annasamur dagur í Tungu.

Embla og Birgitta komu í fjárhúsin að fylgjast með öllu stuðinu.

Ný snoðaðar og fínar.

Svört hans Sigga er þrílembd.

Búið að taka af stóru hrútunum.Korri hans Sigga hérna fyrstur til hægri svo Drjóli hans
Sigga svo Ísak,Zorró og Mávur við hlerann.

Mávur,Zorró og Ísak.

Lambhrútarnir.

Kaldnasi,Einbúi,Glámur,Askur og Móri.

Glámur,Askur,Móri og Grettir.

Jæja það eru svo fleiri myndir af þessu hér inn í albúmi.

13.02.2017 21:11

Vann 7 minnka sl. laugardag grein um Leif í Mávahlíð í kringum 1980

Hér eru tvær greinar sem birtust saman held í kringum 1980


Það var reyndar ruglast í greininni og skrifað Hulda og Þorsteinn en átti að vera Leifur.

Þar sem margir bændur eiga von á hækkunum á kjúklingum og eggjum
á næstunni vegna fóðurbætisskattsins hafa þeir tekið til við hænsnarækt í
auknum mæli heima fyrir. Þessi ungi bóndasonur frá Mávahlíð í grennd 
Ólafsvíkur, nýtur góðs af hinum óvænlegu verðlagshorfum, því dáleikar
eru með honum og hænunum.

Húsfreyjan í Mávahlíð með einn minkanna sjö. Hinir sex liggja við fætur
þeirra sonar hennar.
Titilinn var Vann 7 minka sl. laugardag !

Leifur Þór Ágústsson, bóndi í Mávahlíð í grennd Ólafsvíkur, hefur veitt
meira en 100 minka þetta árið og sl. laugardag veiddi hann ekki færri en
sjö minka! Launin fyrir dagsveiðina eru 49 þúsund, þar sem 7 þúsund kr. 
Er greitt fyrir unninn mink. Jörðin Mávahlíð liggur hins vegar á mörkum
umdæma Ólafsvíkur og Grundarfjarðar, svo Leifur hefur orðið að leggja 
vel á minnið hvar hver minkur næst og heimta verðlaunin á réttum kontór.
Þ

08.02.2017 08:46

Ótitlað

MORGUNBLAÐIÐ'17 október 1998

LANDIÐ



FJALLIÐ Mýrarhyrna gnæfír yfír bæínn Mýrar við 
Grundarfjörð. Stallarnir í fjallinu sjást vel

Morgunblaðið/Helgi Kristjánsson

SUMARIÐ 1997 lentu all-

margar kindur í dauða-

gildrum þeim sem eru í

hamrastöllum         fjallsins

Mýrarhyrnu við Grundarfjörð.

Þeirra á meðal var ærin Gletta frá

Mávahlíð með lömbin sín tvö, hrút

og gimbur, sem voru frekar síðbor-

in. Svo hagar til, að auðvelt er að

fylgjast með í sjónauka hvað kind-

unum líður þótt ógerlegt sé talið að

koma þeim til bjargar.

Hillurnar í fjallinu eru allstórar

og grasi vaxnar og eru í 3^400 m

hæð. Sú skæðasta þeirra heitir

Sauðgirðingar og hefur fjöldi fjár

borið þar beinin eða hrapað fram af

hengifluginu. Hér verður reynt að

segja sögu Glettu og lamba hennar

eins og hún kom fyrir augu manna

neðan af jafnsléttu.

Gletta kemur í fjallið

Hún hafði komið bítandi austur

yfir fjöllin og fór fram Mýrarhyrn-

una ofanverða eftir að hún var

komin fyrir Lárdalsbotninn. Þarna

var allgóður nýgræðingur og fór

vaxandi þegar kom yfir koll fjalls-

isn og í Mýrarhyrnuna austan-

verða. Það var svo einn fagran

sumardag að Gletta kom auga á

hinn girnilega gróður á stallinum

Sauðgirðingum. Það þurfti ekki

annað en að hoppa dáh'tið niðurávið

til þess að fara niður á gróðurhill-

una. Ærin lét sig "gossa" niður og

lömbin fylgdu á eftir. Var nú um

alllangan tíma nóg til beitar af safa-

ríkum nýgræðingi. Ekki grunaði

Glettu að dauðinn væri glottandi á

næsta leiti.

Það voru fleiri ær en Gletta sem

féllu fyrir freistingunni og lentu

niður í Sauðgirðingarnar. Fyrr en

varði voru þær orðnar á annan tug.

Lengi vel var þó næg beit, því

Sauðgirðingarnar eru nokkur

hundruð metrar á lengd. Þó var svo

komið í byrjun september, að búið

var að velja allt það besta. Þá fóru

kindurnar að teygja sig í gróður-

toppana sem voru á ystu brúnun-

um, Hröpuðu þær þá, ein og ein.

Leið svo fram eftir hausti.

Gletta hrapar

í nóvemberlok var mjög farið að

sneiðast um beit þar sem kindurnar

voru. Þær voru þó ekki farnar að

tapa holdum neitt að ráði, því beitin

var kjarnmikil, sú er var. En einn

kaldan morgun, fyrir birtingu, þeg-

ar féð var komið á beit, teygði

Gletta gamla sig of langt eftir gras-

toppi á klettabrúninni. Hún missti

jafnvægið og hrapaði. Fallið var

tugir metra. Þar með var hún dauð.

Saga af

systkinum

í sjálfheldu

Víða háttar svo til í sveitum að kindur

geta lent í sjálfheldu í fjalllendi. Oft

verður engri aðstoð við komið. Hér segir

Helgi Kristjánsson, fréttaritari Morgun-

blaðsins í Ólafsvík, sögu af þeim systkinum

Utigöngukollu og Harðakolli og dvöl

þeirra í Mýrarhyrnu við Grundarfjörð.

RAGNAR og Leifur Ágústssynir með Útigöngukollu,

Harðakoll og lambið.

Lömbin sáu ekki þegar ærin

steyptist fram af, en þegar þau

söknuðu hennar, þá trylltist

gimbrin. Hún var mikil "mömmu-

stelpa". Hún æddi nú um klettahill-

una, jarmandi með hrússa bróður á

eftir sér. Þær fáu kindur aðrar sem

eftir voru þarna virtu lömbin ekki

viðhts en héldu áfram að krafsa

gróður upp úr nýföllnum snjó. En

þá kom gimbrin auga á einstigi sem

lá upp úr Sauðgirðingunum. Hún

tók undir sig stökk og fetaði sig

upp á brúnina fyrir ofan. Hrússi

litli fylgdi á eftir. Nú voru þau laus

úr mestu sjálfheldunni en voru orð-

in móðurlaus. Hinar kindurnar í

Sauðgirðingunum veittu fór þeira

enga athygli. Þær biðu því áfram

dauða síns.

Ekki höfðu lömbin lengi verið á

betri haga þegar þau tóku bata-

kipp, enda voru nú um sinn góð

veður. Þá gerðist það í einni tungl-

fyllingunni að frumhvatirnar losn-

uðu úr læðingi svo að gimbrin

beiddi. Hrússi gerði eins og eðlið

bauð. I heila tvo sólarhringa sinntu

þau varla öðru en þessari nýju upp-

götvun. Samband þeirra og tengsl

voru nú orðin órjúfanleg.

Að lifa af vetur

Tíðarfarið var fremur gott og

snjóa festi ekki að ráði. Það voru

þó nokkrar umhleypingar með

bleytu og éljum á víxl. En lömbin

fundu sér skjól. Þau komust líka

upp á lag með að fara fyrir

fjallsöxlina eftir því hvernig vindur

blés. Skammdegið leið vandræða-

lítið og beitin var ennþá nokkuð

kjarngóð. Einu lífverurnar sem

þau urðu vör við þessar vikurnar

voru hrafnar og refir sem sóttu í

hræ kindanna sem áður voru félag-

ar þeirra í Sauðgirðingunum en

voru nú fallnar eða hrapaðar. Vest-

an við fjallsöxina höfðu þau sólskin

stund úr degi þegar bjart var í

veðri.

En nú var beitin að léttast,

einmitt þegar gimbrin þarfnaðist

meira fóðurs vegna þess að hún var

lambfull. Oft var líka erfitt að ná til

jarðar vegna snjóa og ísingar enda

voru þau í 3-400 m hæð og veðra-

samt þar uppi. Þau voru því orðin

fremur kviðlítil og farin að þynnast

á bakið. Því var dýrmætt fyrir þau

að geta fært sig vel til eftir veðri.

Dagarnir lengdust og þrátt fyrir

allt fór nú að ganga betur.

Nýtt líf fæðist á fjallinu

Nú var komið fram undir páska

sem voru um 10. apríl. Það voru

góð veður og þörf á. í dymbilvik-

unni vildi hún vera meira ein, enda

tók hún þá sóttina og bar. Þetta var

erfiður burður fyrir hana því hún

var ekki þroskamikil eins og gefur

að skUja. En snjóhvítur hrútur

fæddist, nauðalíkur foreldrum sín-

um, enda afkvæmi tvíburasystkina.

Lambið brölti strax á fætur og

komst á spenann. Veðrið var gott

þegar gimbrin bar og lambið var

orðið vel sprækt þegar páskahretið

kom. Þá gerði kaldan byl og varð

alsnjóa á fjallinu. Lífið nýja var

hinsvegar harðgert og hrússi litli

lék sér í snjónum. Hann fékk næga

mjólk og umhýggju þó móðirinn

væri hvorki stór né holdug.

Hretin liðu hjá og vorið gekk í

garð. Beitin var orðin mjög léleg en

bót var í máli að það varð vel heitt á

fjallinu þegar sólin skein. Það var

greinilegt að kindurnar myndu lifa

af ásamt nýja lambinu. Allan vetur-

inn höfðu menn fylgst með þeim á

fjallinu dag frá degi með sjónauka.

Þeir höfðu meira að segja getað séð

lambið leika sér. Það var þó allt

ófært til að nálgast þær. Það varð

að bíða lengur fram á vorið. Það

þurfti líka að sæta lagi með hvar

þær væru, því við styggð færu þær

líklega aftur niður í stallana til að

forðast mennina. Brátt var þó

skipulagður leiðangur.

Tvær ferðir misheppnast

Dag einn í lok maí virtust kind-

urnar liggja vel við höggi. Gerður

var út leiðangur fjögurra manna.

Þeir voru Ólafur á Mýrum, Leifur í

Mávahlíð og svo tveir menn frá

Morgunblaðinu, blaðamaður og

ljósmyndari. Vetrarvist kindanna á

fjallinu þótti fréttnæm og menn

vildu fylgjast með og ná góðum

myndum. Farið var í blíðskapar-

veðri, gengið inn Lárdalinn og upp

úr dalbotninum upp í fjallið og svo

fram Mýrarhyrnuna. Þetta er

meira en klukkustundar ganga.

Ferð þessi varð þó til einskis, því

kindurnar urðu varar við mennina.

Fóru þær óðara fyrir fjallsöxina og

létu sig hverfa niður í stallana svo

ekki var hægt neitt við að eiga.

Viku síðar voru þær aftur komnar

vesturfyrir og í færi. Enn fóru þeir

Olafur og Leifur en allt fór á sömu

leið. Það eitt sáu þeir að kindurnar

voru prýðilega haldnar.

Utigöngukolla og

Harðikollur nást

Dag einn um miðjan júní sáu

menn að kindurnar voru komnar úr

sjálfri Mýrarhyrnunni og voru í

fjallinu upp af Lárdalsbotninum.

Var nú gerð úrslitatilraunin til að

handsama villingana. Eftir miklar

eltingar tókst að koma þeim niður á

láglendið og beina þeim í aðhald.

Kom þá í ljós hvaða kindur þetta

voru, lömb ærinnar Glettu frá fyrra

ári ásamt afkvæmi sínu. Ástand

þeirra var mjög gott. Ekki þótti

ráðlegt að sleppa þeim að nýju, því

öruggt mátti telja að þau færu aftur

í sjálfhelduna. Voru þau sett í girð-

ingu í Fögruhlíð til sumardvalar.

Sögulok

Girðingin sem kindurnar voru

settar í er rúmgóð og grasmikil og

þar er aðgangur að túni. Þar voru

nokkrar kindur fyrir. Þau Harði-

kollur og fjölskylda létu hinar kind-

urnar sig lítt varða en héldu sig al-

veg sér efst í girðingunni, næst

fjallinu og komu aldrei á túnið. Það

þótti við hæfi að ná þeim inn til

rúnings og taka um leið myndir af

þessum útlögum. Voru kindurnar

rúnar skömmu eftir að þær náðust

en ver fór með myndatökuna í það

skiptið. Þær voru nefnilega ekki á

því að fylgja hinum kindunum í hús.

Náðust þau systkinin ekki fyrr en

ofan í ófærum skurði og útlitið

þannig að myndatakan var óhugs-

andi og því geymd þar til nú á dög-

unum þegar fé var rekið inn og tek-

ið úr því til fórgunar. Þá voru þess-

ar söguhetjur okkar vigtaðar.

Harðikollur reyndist vera 73 kg,

Útigöngukolla 51 kg og lambið 31

kg. Það má raunar fullyrða að væn-

leiki þeirra hefði verið mun meiri ef

þau hefðu gengið frjáls í fjalli en

ekki verið þvinguð til að vera á beit

sem þau nýttu sér heldur ekki að

fullu.

Allt tekur enda og svo er líka

með ævintýri systkinanna. Lambið

hlaut algengustu örlög sem sé þau

að vera sent til förgunar enda dálít-

ið bæklað á fótum, líklega vegna

skyldleika foreldranna.  Skrokk-

þungi þess var 17,1 kg. Útigöngu-

kolla fær annað tækifæri og verður

sett á vetur, einnig Harðikollur sem

hefur verið pantaður til notkunar

annarsstaðar. Eru þau bæði hinar

fallegustu kindur eins og sjá má af

myndum þeim sem sögu þessari

fylgja.
Er þá aðeins eftir að geta þess í

sögulok að enn eru komnar kindur í

hinar illræmdu Sauðgirðingar í

Mýrarhyrnu - og byrjaðar að

hrapa.



Rakst hér á aðra grein um að Gylfi í Tungu faðir Sigga hafi einu sinni verið í viðtali yfir
að hafa átt kindur fastar í Mýrarhyrnu. Fannst alveg tilvalið að skrifa þetta upp svo
Siggi gæti lesið þetta ef hann hefur ekki séð þetta áður.

Morgunblaðið þriðjud 18 des 1984 Grundarfjörður.

Sauðfé í sjálfheldu í klettum í Mýrarhyrnu fimm kindur , að minnsta kosti, eru í sjálfheldu
í klettabeltum Mýrarhyrnu við Grundarfjörð.
Þetta er tvílembd ær og veturgömul kind og lamb að auki og talið að sjötta kindin hafi nú bæst við. Óvíst er hvort féð er í hreinu sveltim en nær því öruggt að það fer ekki úr klettunum af sjálfsdáðum. Gylfi Sigurðsson, bóni í Tungu Fróðahreppi, er talinn eiga fjórar kindanna. Hann sagði við fréttaritara að hann hefði fyrst frétt af þessu eftir aðrar göngur.

Þá hefðu aðstæður strax verið orðnar erfiðar. Hann kvaðst hafa rætt við landhelgis-
gæsluna um að skjóta fénu niður úr þyrlu, en vegna mikils kostnaðar hefði hann neyðst til að hverfa frá því ráði um sinn að minnsta kosti.
Hann taldi ekki óhugsandi að síga niður á vaði á mannbroddum að fénu, en ekki treysta menn sér til að skjóta féð frá jafnsléttu. Gylfi sagði að það taki sig sárt að vita af fénu
þarna í bjargarleysi og sjá ekki nein ráð til að leysa úr málinu.

Fréttaritari veit, Gylfi mælir heilt, því að hann er góður fjárhirðir og fer vel með allar skepnur. Ég tek það upp hjá ér að benda á , að ef einhver veit góð ráð, þá er síminn
hjá Gylfa 93-6453.

Mýrarhyrna er alþekkt hættusvæði fyrir fé. Fyrir nokkrum árum var aðalhættusvæðið
girt af, en girðingunni hefur ekki verið haldið við síðan og því er nú svo komið sem raun ber vitni. Helgi.


Hér rakst ég á aðra frá Morgunblaðinu sem Helgi Kristjáns hafði sent inn grein um
Útigangs koll frá Mávahlíð. 28 september 1999.

Á myndinni er Leifur Ágústsson Mávahlíð ásamt sonum sínum Ágústi Óla og
Magnúsi Már með útigöngu koll.

Ólafsvík-Nýlega var smalað úr fjallinu Mýrarhyrnu hópi kinda sem þóttu líklegar til að fara í hin illræmdu klettabelti sem hafa yfirleitt reynst dauðagröf því fé er í þau hefur farið.

Kom þá fram í þessum hópi veturgamall hrútur frá Mávahlíð í Snæfellsbæ í tveimur
reyfum. Við skoðun reyndist þetta vera gemlingur frá fyrra ári og hafði bæði móðurina
og lambið vantað af fjalli og var talið að þau hefðu farist í Mýrarhyrnu ásamt fleira fé.

Þetta er annað árið í röð sem Mávahlíðarbændur heimta útigöngu fé því í fyrra fengu þeir úr Mýrarhyrnu tvær veturgamlar kindur ásamt lambi þeirra.

Það þótti rétt að þessi væni hrútur fengi að taka þátt í hrútasýningu, þar var hann veginn
og mældur svo sem vera ber. Fylgja hér málin á hrútnum svo menn geti séð að hér var
engin skjáta á ferð: Útigöngukollur 1.v.
Þungi 91, brjóstmál 110 cm, spjald 25 cm, leggur 123 mm, vöðvi 32, lögun 4, fita 9.
Samtals gaf þetta 81 stig og 1.verðlaun A.

Kollur stóð sig se sagt með prýði á sýningunni. Engu að síður voru þarna aðrir hrútar betri
og varð það því hlutskipti Kolls að vera leiddur til slátrunar.
Telja verður að hann hafi fallið með sæmd.
Helgi Kristjánsson.

Hér er önnur sem ég rakst á um fé í Mýrarhyrnu. Þetta hefur verið alveg skelfilegt
að rollurnar skildu sækja svona í að fara þarna. Sem betur fer glímum við ekki við
þetta vandamál í dag hjá okkar kindum, þær fara aðeins inn í Búlandshöfða og að
bænum þar og niður í fjöru, sem betur fer hafa þær ekki fikrað sig lengra inneftir.

Rosalega hef ég gaman að því að skoða þessar gömlu greinar og mér finnst alveg
frábært að það sé hægt að fá aðgang að skoða þetta inn á Timarit.is þar fer maður
bara inn og sláir nafn á því sem maður vill finna og fær þá allt upp sem til er af því
efni þar inn á. Vona að þið hafið haft jafn gaman af því að skoða þetta eins og ég.

Spennan orðið magnþrungin hjá mér hann Guðbrandur kemur að sóna á morgun
laugardaginn 11 febrúar.

07.02.2017 20:45

Tófan er vör um sig.

Hér er gömul grein úr morgunblaðinu um viðtal við pabba í Mávahlíð 1997.
Ég held ég hafi áður verið búnað setja þetta hér inn á síðuna eða allavega
eitthvað svipað en náði þessu svo vel núna og skrifaði upp textann svo hægt
væri að lesa hann alveg. Það er alveg yndislegt og fróðlegt að geta nálgast
þessar gömlu greinar þær eru alveg gull.


Meðan landsmenn leggja land undir hjól og vængi og fara víða í sumarleyfum sínum fer Leifur Ágústsson, bóndi í Mávahlíð á Snæfellsnesi, helst upp í fjöll að leita að lágfótu sem dældirnar smó. Guðrún Guðlaugsdóttir heimsótti Leif fyrir skömmu og ræddi við hann um líferni tófurnnar og tófuveiðar hans, en hann er með afkastamestu tófubönum hér á landi.


Mávahlíð var um tíma 430 fjár en nú hefur fénu fækkað heldur á þeim bæ, það er þó kvótinn en ekki tófan sem höggvið hefur skörð í hópinn og á hún þó harma að hefna, svo mörgum tófum hefur Leifur Ágústsson bóndi í Mávahlíð banað um dagana. Leifur býr ásamt konu sinni, Huldu Magnúsdóttur og fjórum börnum í fallegu myndarlegu íbúðarhúsi og þegar litast er um í stofu þeirra hjóna sést greinilega að þótt fénu hafi fækkað hefur vænleiki þess ekki minnkað, uppi á vegg er skjöldur útskorinn af Ríkarði Jónssyni sem Búnaðarsamband 
Snæfellsnes og Hnappadalssýslu veitir fjórða hvert ár þeim sem á besta hrútinn á Héraðssýningu. Skjöldinn hafa Leifur og Þorsteinn bróðir hans, sem einnig er bóndi í
Mávahlíð, fengið þrisvar í röð og einu sinni áður. Leifur vill lítið tala um þetta efni.

Honum verður hins vegar heldur liðugra um mál þegar talið berst að tófuveiðunum. 
Hann fór ungur að stunda veiðar. Það hefur alltaf verið mikið af tófu á þessum slóðum segir Leifur.
Ég lenti í því að vera á grenjum með Þórði á Dagverðará. Hann er mjög skmmtilegur, þótt ekki sé kannski allt mjög nákvæmt í hans frásögn. Mér eru þessar ferðir minnisstæðar þótt ekki yrðu þær margar. Bjarni Vigfússon á Kálfárvöllum í Staðarsveit hefur hins vegar verið
veiðifélagi minn um langt skeið, síðan 1983 höfum við náð 1.020 dýrum. 

En Bjarni er nú orðinn verktaki og hefur því minna getað verið við veiðarnar en áður.
Það gerist vissulega ýmislegt þegar maður skýtur um hundrað dýr á sumri.
Það hefur verið einkennilega mikið af tófu undanfarin ár, þær hljóta að koma einhvers
staðar að, kannski úr Dölum og norðan af Hornströndum.

Þær koma út á nesið þegar líður á veturinn, hér í fjöllunum er gífulega mikið æti,
þær lifa mikið á Múkka og eggjum á vorin.

Það hafa verið tófur í sömu grenjunum allt frá fyrstu tíð. Ef greni er unnið er komin ný
tófufjölskylda í sama grenið árið eftir.
Ég hef legið greni á sjötíu og einum stað á Nesinu.
Það þarf að liggja yfir grenjunum og bíða eftir að tófan komi, það getur verið mikið þolinmæðisverk, stundum þarf maður að vaka alla nóttina, og er þetta líka kalsamt starf en útbúnaðurinn er orðinn svo góður að maður finnu reyndar lítið fyrir því.

Tófur éta stundum lifandi kindur upp að augum. Leifur segir fátítt að refir leggist á búfénað, það var meira um slíkt áður fyrr, líklegra er meira æti núna og kannski voru tófur
fleiri áður segir hann.

Hann kveðst vera með góðar byssur, riffla og haglabyssur. Ekki segist hann vera við 
þessar veiðar af því að honum sé illa við tófuna. En ef henni fjölgar mikið getur hún orðið til vandræða. Ef kindur eru afvelta ræðst tófan stundum á þær og étur þær jafnvel upp að augum lifandi.

Hrafninn er þó enn skæðari, hann á ekkert gott skilið. Hann ræðst á lömb og kroppar
úr þeim augun og rekur jafnvel út þeim garnirnar, það er hald Leifs að ef tófurnar
væru ekki drepnar myndi þeim fljótlega fjölga óhóflega.
Nítíu og tvær tófur unnu þeir Leifur og Bjarni í fyrra en hundrað og fimmtán árið þar 
áður. Yrðlingar í hverju greni eru frá þremur og upp í átta, yfirleitt þó um fjórir.
Ég spyr Leif hvort hann hafi fallið í þá freistni að taka með sér yrðling heim.


Ég er búinn að vera með yrðlinga hér heima í mörg ár, svarar hann.
Ég hef tekið með mér einn og tvo á hverju vori og leyft þeim að vera hér frjálsum, þeir
eru misjafnir í umgegni, sumir eru grimmir en aðrir gæfir og hægt að venja þá eins og hvolpa, það má finna þetta strax þegar þeir eru teknir, sumir hreyfa sig ekki en aðrir eru kolvitlausir.

Ég tek auðvitað fremur þá sem eru rólegri og þeir eru betri en kettir, þeir hafa aldrei
bitið krakkana hérna. Sumir gera sig heimakomna, einn var meira segja kominn upp
í hjónarúm til konurnnar minnar, og oft hanga þeir á eldhúsglugganum og horfa á 
fólkið borða, segir Leifur. Enginn yrðlingur er þó í Mávahlíð um þessar mundir.


Leifur sýnir mér mynd af yrðlingi sem var heimagangur á bænum. Hann kom allann 
veturinn og var mikill vinur krakkanna, en ég varð að skjóta hann um vorið, hann var
skaðræðisskepna í varpinu hér á bæjunum í kring.
Hann kom alltaf hér á morgnanna að fá sér að éta en samt réð hann ekki við sig.

Ef tófan kemst í æðarvarp er hún að alla nóttina, að tína upp eggin og hlaupa með þau
sitt á hvað. Hún étur þau ekki en felur þau út um allt og ætlar svo að éta þau seinna.
Ein tófa getur rústað heilu æðavarpi á einni nóttu.

Tófurnar í sama greni búa við fjölskyldusamheldni. Leifur veiðir líka mink.
Hann er miklu heimskari en tófan og talsvert grimmari segir Leifur.
Hann kveður tófuna mjög vara um sig, þær leita að grenjunum og koma alltaf með 
eitthvað handa yrðlingunum. Ef þær finna lyktina af manni verða þær styggari.

En eftir að þessir nýju rifflar komu er hægt að skjóta tófurnar á löngu færi.
Einkennilegt er það að þótt eitt dýrið sé skotið og hitt komi svo og sjái dauðu tófuna
virðist hið síðar komna ekki gera sér grein fyrir að tófan sé dauð, heldur fer að hoppa
í kringum hana, kannski með gleðilæti jafnvel þótt fallna tófan sé sundurtætt eftir
skotið.

Hræðsluhljóð í fuglum vísar á tófur

Oft er hægt að skjóta margar tófur í kringum æti á veturna og þótt þær liggi dauðar kringum ætið koma hinar lifandi og virðast ekki taka eftir þeim dauðu, heldur fara beint í ætið, þær vara sig yfirleitt ekki.
Þegar legið er á greni má heyra langar leiði þegar tófan er að koma, fuglarnir í kring
gefa frá sér hræðsluhljóð.

Flest allir fuglar hafa vísað mér á tófur nema helst rjúpan.
Sumir fuglar ráðast að tófunni t.d. kjóinn, tófunni er mjög illa við kjóann.
Henni er líka illa við örninn og hefur mikinn vara á sér ef hann er nálægt.
Tófan reynir líka að varast manninn ef hún finnur af honum lyktina.
Tófan treystir nefinu betur en sjóninni þótt hún sjái mann fer hún alltaf í sveig upp í vana.

Fyrst náði ég lengi vel engu dýri, en svo fór þetta að koma. Veiðimenn þurfa fyrst og fremst að vera rólegir og þolinmóðir. Menn þurfa kannski að bíða í 7 til 8 klukkutíma
og ekkert gerist, svo kemur allt í einu tófan. Biðtímann nota menn til þess að fylgjast með
umhverfinu, það fer því ekki hjá því að ýmislegt lærist af því sem gerist í náttúrunni.

Leifur sýnir mér myndbandsupptöku af tófu sem fyrir nokkru var heimilsvinur í Mávahlíð.
Þar sést að tófur borða jólakökur og leika sér við heimilshundinn eins og um bestu vini væri að ræða. Þessi tófa ólst upp með hundinum segir Leifur. Tófan í myndinni fer að 
borða egg og hleypur síðan upp í fjall. Flest þessi dýr hafa hlaupið burt og ekki sést
meira og ég hef kannski skotið þau seinna. Skinn af föllnum dýrum eru ekki nýtt en 
skottunum er skilað og fyrir þau er greitt, segir Leifur að lokum.

07.02.2017 20:14

Gamlar greinar úr Morgunblaðinu um sveitalífið í Mávahlíð

Svona birtist greinin í heild sinni inn á Mbl og ég fékk sendan textan
í tölvupósti hjá Magga bróðir einu sinni og langaði til að koma þessu
fallega fyrir hér inn á síðunni. Mér þykir óskaplega vænt um þessa 
grein og gaman er að lesa hana. Hún er síðan 1984.

Heimsins mesta hnossgæti
 held ég til mín félli;
 mætti ég eignast Margréti,
 Mávahlíð og Velli.

Þessi vísa er orðin yfir 300 ára gömul og var ort vegna heimasætu sem þá var í Mávahlíð í Fróðárhreppi. Þessari stúlku kvæntist síðar maður að nafni Gísli Jónsson. Margrét þessi lést árið 1710. Til minningar um hana gaf Gísli Fróðárkirkju prédikunarstól. Fróðárkirkja var lögð niður árið 1892. Þá var stólinn settur upp í kirkjunni í Ólafsvík. Er hann nú í nýlegri kirkju Ólafsvíkinga og þykir hinn merkasti gripur.


Hér fær þvotturinn á snúrunni að kenna á rebba.

 Enn í dag hefir það áhrif á hvern þann sem hefir vott af sveitamannsblóði í æðum að koma að Mávahlíð. Örskammt neðan vegar um bæjarhúsið í grasi vöfðu túni sem svo teygir sig inn með hlíðinni í átt að Búlandshöfða. Ofan vegar er svo sjálfur hlíðarvanginn. Hann er grösugur allt upp í klettabeltin. Hvert sumar má sjá margt fé á beit í hlíðinni. Þetta eru vænar ær, flestar tvílembdar með þykkvaxin lömb. Innan girðingarinnar neðan vegar má oft sjá marga hrúta í hóp. Þeir sem hafa auga fyrir fallegu fé hægja gjarnan á bílum sínum eða stansa. 

            Þarna og á fjallinu uppaf, gengur Mávahlíðarféð.

            Skammt niður af bænum, í átt til vesturs er stórt vatn, Mávahlíðarvaðall. Í hann fellur Holtsá og síðar Hrísá áður en vaðalinn tengist sjó í Tunguósi. Þar er Ábótapollur. Þar drukknaði Gísli Jónsson sá er forðum hlaut Margréti og Mávahlíð. Nafnið ber pytturinn vegna þess að þar drukknaði fyrr Ögmundur Kálfsson fyrsti ábóti Helgafellsklausturs. Þjóðleiðin utan af nesinu lá yfir Tunguósinn og yfir Mávahlíðarrif til Búlandshöfða. Utan við rifið er Breiðafjörður og ör skammt til gjöfulla miða. Velja má báta á grynnstu miðum af veginum ofan við Mávahlíðarbæinn

            Í Mávahlíð búa bræðurnir Þorsteinn og Leifur Ágústssynir ásamt Huldu Magnúsdóttur, konu Leifs og þrem börnum þeirra. Að auki eiga þeir bræður jarðirnar Fögruhlíð og Kötluholt og hafa á jörðunum á fimmta hundrað fjár.

            Og þetta eru ekki neinar skjátur eins og áður sagði. Kynbætur fjárins hafa þeir stundað af kappi . Kunnugir telja að í Mávahlíð sé nú eitt allra besta fjárbú á landinu. Hver einasta ær er hof sem hrútsmóðir. Allmargir hrútar hafa verið keyptir frá Mávahlíð á sæðingarstöðvar víða um land og margir eru seldir árlega til bænda á Snæfellsnesi. Ýmsir frammámanna í sauðfjárrækt, bændur og áhugamenn gera sér ferð hingað til að skoða hjörðina. Í stofu hangir verðlaunaskjöldur Búnaðarsambandsins, farandgripur veittur eiganda besta hrúts á héraðssýningu. Hlutu þeir gripinn haustið 1980 fyrir hrútinn Þorra sem síðar fór á sæðingarstöð. Gárungarnir segja að þeir hafi hlotið skjöldinn þrátt fyrir þá meginnáttúru þess grips að lenda hjá trúföstum framsóknarmönnum. Nú á, eftir fáeinar vikur að keppa um skjöldinn að nýju. 


 Hér sýnir Leifur okkur einn gripinn þessi er álitlegur, en þó   ekki 

meðal þeirra allra bestu á búinu.

        

Leifur á Mávahlíð er "náttúrubarn" eins og sagt er um þá sem næmir eru fyrir umhverfinu og lesa táknmál úr hverju hljóði, þögn og hreyfingu dýralífsins. Hann er snjall veiðimaður á allt það sem hann fýsir og er refaskytta góð. Við Björn Guðmundsson höfum séð tófuyrðling á vappi í Mávahlíð. Við ákváðum að skreppa í heimsókn og fá að taka myndir. Af þessu varð í byrjun september. Vegna verkfalla erum við svona seint á ferð með árangurinn.


            Við komum að Mávahlíð síðla dags. Þegar okkur bar að garði var skólabílinn að renna í hlað með systkinin úr skólanum. Leifur er á spjalli við Bjarna í Geiragoti sem bílnum ók. Við Björn fylgdumst með rebba litla á meðan þar sem hann ólmast í leik. Tíkin Týra fær engan frið fyrir ærslum og áflögum. Hún sýnir þó ótrúlega þolinmæði og virðist á köflum hafa gaman af. Kötturinn er ekki eins hrifinn. Rebbi hefir nefnilega átt það til að ræna hann veiði,  löglega fenginni " Rebbi er bæði prakkari og þjófur," segir Ágúst litli þegar rebbi sést hanga í þvottinum á snúrunni.

Týra og Rebbi það er aldrei friður

Týra og rebbi Augnabliks hlé.

            Ágúst hefir engar vöflur á.
Hann er búin að skipta um föt og er þotinn niður að vaðli þar sem hann lagði net um morguninn. Rebbi hendist á eftir honum og við Björn fylgjumst með. Í netið sækir Ágúst fimm góðar bleikjur. Þær eru þá orðnar tólf þennan dag. Ágúst líkist föður sínum með áhuga á dýralífinu. Í sumar ól hann ála í kili gamals báts.  " Rebbi stal þeim nú öllum " segir Ágúst. Einni hefir Ágúst gaman af að veiða skordýr og rannsaka þau. Leifur getur nú gefið sér tíma til að rabba við okkur. Ég bið hann um að fá að taka myndir af hrútnum. Við röltum út á túnið. Ég spyr hann fyrst um refaveiðina. Hann er ekkert nema hógværðin en segist hafa unnið 48 dýr alls þetta vor ásamt Bjarna á Kálfárvöllum. Ýmist voru þetta dýr og yrðlingar úr grenjum eða hlaupadýr. Rebbi litli eltir okkur og krakkana. "Hann er úr greni í Bergsmúlanum" segir Leifur.
"Við látum hann lifa til gamans"  bætir hann við
Það er auðséð að hann er hændur að börnum.


Ágúst litli losar bleikju úr netinu. Handan Vaðalsins er Kötluhol. Næstu bæir fjær eru Tunga og Hrísar. Í Hrísum býr Þorgils Þorgilsson, landsþekktur áhugamaður um veðurfar, ásamt Hermanni bróður sínum.

Hrútarnir hafa dreift sér og eru fáir þeirra nálægt bæ. Ég spyr Leif um höldin í vor.  Hann segir höldin hafa verið góð en stundum fleira tvílembt. Það voru um 75%. Undanfarin ár hafa fengið 26-27 kg eftir fóðraða kind en væri meira ef gemlingar væru látnir fá fang. Fóðrið er fyrst og fremst taða en kjarnfóðurgjöf er lítil sem engin nema rétt á vorin. Það er vorgott í hlíðinni og ánum því sleppt fljótt eftir burð í sæmilegu tíðarfari. Varðandi ræktunina segir Leifur að með endurteknum sæðingum og rækilegu vali hafi þetta þróast. Menn mega ekki halda að nú þurfi þeir ekki að fá meira að því féð sé það gott. Afturkippurinn sé fljótur að koma ef þessa sé ekki gætt. Valið verði líka að vera strangt. " Þar höfum við nú ekki staðið einir" segir Leifur. "Leifur Jóhannesson fyrrum héraðsráðunautur nú nýráðin forstöðumaður Stofnlánadeildar landbúnaðarins vann hér gott starf og var óþreytandi að koma að velja lömbin með bændunum.  Við söknum hans héðan úr héraðinu. Hann er sennilega einn sá gleggsti á landinu"

            Við rekum fáeina hrúta á undan okkur. Björn ljósmyndari tapar af þegar rebbi hoppar á bak einum hrútnum og sest þar . Hrissi lætur sér vel líka og stansar. Leifur segir að rebbi geri þetta stundum við hrútana og lömbin. Ærnar kæra sig ekki um þetta. Þær eru varar um sig. Við höldum nú til bæjar og þiggjum kaffi. Lengi megum við ekki dvelja við það því við ætlum að koma við í Fögruhlíð, en þar segir Leifur besta hrútinn þeirra vera á túni.

            Í Fögruhlíð hittum við Þorstein snöggvast.  Ég spyr hann um sölumálin. Hann segir þau í bölvuðum ólsestri og margt sem komi til. Framleiðslan er reyndar of mikil og hol og skuldakóngum haldið á floti, þeim og öðrum til óþurftar. Þeir sem framleiða holdfylltasta kjötið fá reyndar meiri arð eftir hverja á, en ekkert er gert til að leita eftir besta kjötinu frekar en hinu. Varðandi skil á greiðslum þurfum við hér ekki að kvarta. Við verslum við í Stykkishólmni og Grund í Grundarfirði. Þeir hafa greitt fullt grundvallarverð inn í reikninga  fyrir hver áramót. Þeir hafa reyndar fengið skömm í hattinn frá Framleiðsluráði fyrir þetta en hafa haldið sínu striki sem betur fer.

            Það fer að bregða birtu þegar Björn tekur myndir af síðasta hrútnum, Vini Vinssyni. Hann leyfir okkur að ganga að sér þukla og skoða en er hálferfiður við að sitja vel fyrir. Þessi Hrútur er ekkert nema vöðvar. Jafnvel Jón Páll gæti verið montinn af þessum vöðvum. Vinur er fjögurra vetra og gefur afbragðs afkvæmi segja þeir bræður. Þegar hann var tveggja vetra vó hann 125 kg. Brjóstmál mældist þá 120 sm, spjald 27 sm og fótleggur 125 mm.


            Við þuklum og strjúkum. Birtu bregður enn frekar. Mál er að þakka fyrir og halda heim. Vinur þuklaður einu sinni enn og í hug kemur hrútsvísa Háks:

           
Stuttir fætur, staðan er gleið
Stinnir eins og klettur.
Hálsinn digur, bringan breið
bolur jafn og þéttur 

04.02.2017 13:58

Nýtt ár loksins blogg

Gleðilegt ár kæru vinir veit þetta kemur full seint það er að segja að það er liðinn
heill mánuður af þessu ári og febrúar genginn í garð.

Sætu börnin okkar á Gamlárskvöldi.

Við áttum gott Gamlárskvöld með Freyju og Bóa, Huldu mömmu minni og Sigga í Tungu.
Svo komu fleiri til okkar þegar skotið var upp þá kom Maja systir og fjölskylda hennar og 
Jóhanna frænka Emils en hún var að vinna hluta af kvöldinu.

Kindurnar alveg elska krakkana þegar þau koma með mér í húsin og króa þau af til að
fá klapp og athygli.

Nú er fengitími auðvitað búinn og tók ég það saman hversu margar ær fóru í hvern hrút.

18 hrútar voru notaðir með sæðinga hrútum.

Malli sæðishrútur 2 ær

Tinni sæðishrútur 1 á

Bekri sæðishrútur 2 ær

Vinur sæðishrútur 2 ær

Borkó sæðishrútur 2 ær

Burkni sæðishrútur 3 ær

Heimahrútar voru 10 og 2 frá Bárði og Dóru Hömrum.

Partur Klettssonur frá Bárði 3 ær

Flekkur lambhrútur frá Bergi frá Bárði 6 ær

Einbúi lambhrútur undan Ísak 2 ær

Ísak Tvinna sonur 7 ær

Korri Garra sonur frá Sigga 7 ær

Zorró Glaum sonur 8 ær

Mávur Blika sonur 11 ær

Móri lambhrútur frá Sigga 5 ær

Glámur lambhrútur undan Saum frá Sigga 4 ær

Askur lambhrútur undan Kalda sæðishrút 10 ær

Kaldnasi kollóttur frá Hraunhálsi sem ég keyti 5 ær

Grettir lambhrútur undan Máv og Svört frá Sigga 7 ær 

Þá er þetta upptalið við byrjuðum að hleypa rólega til 13 des en það var mest að gera
í kringum 20 des. Seinasta sem gekk upp fékk 18 jan leiðinlega seint en hún fékk með 
Flekk hans Bárðar en hann veiktist eitthvað hefur verið barinn og hefur verið kominn
með hita eða eitthvað svo þess vegna gekk hún upp.

Það var síðan ein ær sem fékk með Part af þessum þrem sem var steindauð einn
morguninn sem ég kom upp í fjárhús. Þá hefði hún orðið afvelta á grindunum
ferlega fúlt þetta er auðvitað mikil kind sem heitir Brimkló og ætlaði ég mér
mikla gullmola undan henni og Part en það verður ekki mögulegt.

Brimkló var fædd 2013


Þau ár sem hún hefur lifað hefur hún ætið verið tvílembd og sem gemlingur líka.
5 lömb hafa verið seld og eitt slátrað og núna í vor fórst risa stór gimbur hjá henni í 
burði sem ég sá mikið eftir en hrúturinn sem hún skilaði í haust var seldur og var
87 stig. Brimkló var undan Blika Gosa syni og Hyrnu. Hyrna er undan Snævari og Hrímu.
Fyrir svona rollu nörda eins og mig finnst mér gaman að rekja ættirnar svo ég ætla
að fara aðeins aftar og segja ykkur að Hríma var svo undan Abel frá sæðingastöð og
rollu frá pabba úr Mávahlíð sem hét Sakka 4 og var undan Læk frá sæðingastöð.
En allavega þá mun ég sjá mikið eftir þessari kind því það er alveg búið að sanna sig
hjá mér að þessar Blika dætur sem ég á eru allar að skila þrusu gerð og frjósemin
er líka góð en ég fór auðvitað mjög sparlega í að nota Blika á sínum tíma út af ófrjósemi
Gosa en sem betur fer veðjaði ég á rétt og hef ekki orðið var við þessa ófrjósemi í 
framræktun á Blika dætrum.

Eins og ég var búnað segja áður frá þá fékk ég þessi dásemdar rúmföt í jólagjöf og hér
eru þau komin á rúmið ásamt hrútapúðanum og ég er alveg í skýjunum með þetta.

Hér eru svo stelpurnar okkar með gemlingunum sem eru svo gæfir. Þessi mynd var 
tekin í kringum áramótin.

Benóný duglegur að hjálpa þegar hann fær verkefni í fjárhúsunum.

Mávahlíðin í sínu fegursta í janúar það er alveg ótrúlegt hvað við erum búnað fá milt
og gott veður þessa hörðu vetramánuði þó svo að það komi smá kaldi inn á milli.

Sætu okkar á þrettándanum að fara sníkja gott í gogginn og kveðja jólin.
Það eru svo myndir af þessu öllu saman hér inn í albúmi.


Það er bara búið að vera heil mikið í gangi hjá mér því ég var í Þorrablótsnefnd og 
það kostaði mikinn tíma og æfingar öll kvöld fram að blóti sem var svo 28 janúar.

Hér er verið að æfa eitt af atriðunum sem komu framm en það var Löggugildrur.
Sem sagt tvær skvísur sem komu hér til Ólafsvíkur í lögguna og gengu báðar út til
pilta sem búa hér í Ólafsvík og því fylgdi ákveðin saga sem gaman var að krydda aðeins.

Viffi var flottur sem Bubbi Morthens. Bubbi átti nefnilega að vera þessa helgi í 
Frystiklefanum en hætt var við vegna Þorrablótsins og hann færður yfir á næstu helgi
og við sáum fyrir okkur spaugilegt atriði að láta hann mæta og svo kom Dóra sem er 
veislustjórinn og rak hann út.

Fiskmarkaðstríð hefur verið viðloðandi hér í Ólafsvík og auðvitað var nýtt að gera grín
af því á spaugilegan hátt.

Ránið sem var framið í apótekinu var tekið fyrir og var allt með léttum og spaugilegum
hætti enda var það hræðileg upplifun í raunveruleikanum.

Það hefur verið mikið að gera á fasteignamarkaðinum og það var mjög fyndið að það
var einskonar kveðja sem þurfti að fara af stað þegar fjögur hús voru í sölu milli 
ákveðna aðila og þurfi einn að rýma húsið svo hinn gæti flutt inn og koll af kolli.

Ég, Arna og Hrefna vorum settar í skreytingarnar og við skreyttum með lopapeysum.

Ég fór með hrútshausinn minn og svo voru myndir af hrútunu mínum þessir þrír 
rassar þarna þar er Herkúles í miðjunni svo er Lækur og Nagli.

Veisluborðið sá ég um að skreyta og gerði svolítið mikið sauðalegt he he og fékk
rollu hauskúpu hjá Bárði og Dóru sem ég setti á grjót og límdi svo berjalyng sem ég
hafði týnt um haustið með fallegum rauðum lit. Siðan var bein af kjamma.

Þetta var svo í hinn endann steinahjón sem ég á og hrútshorn frá Bárði og Dóru Hömrum.

Dóra Kr vínkona mín og snillingur var veislustjóri og kynnir ásamt Ingu Leikskólasrjóra sem var formaður þorrablótsnefndarinnar og stóðu þær sig alveg frábærlega og var 
hlegið mikið og skemmt sér.

Þetta var algerlega út fyrir þægindarammann minn því ég er frekar feimin og stressuð
í kringum mikið af fólki. Mig langaði til að komast yfir það og því hellti ég mér út í 
að fara í þetta. Þetta gekk alveg framar vonum og var góð reynsla og ég kynnist frábæru
fólki og fyrst og fremst var þetta alveg rosalega gaman. Það var mjög mikið stress og 
kvíði fyrir general sýningunni og svo auðvitað Þorrablótinu sjálfu. Ég hélt hreinlega
að ég væri að springa en það gekk allt saman upp og við rúlluðum því og allt gekk 
alveg 100 prósent. Auðvitað var það samvinnan hjá öllum og skipulag hjá Nefndinni
og leikstjóra sem fékk þetta allt saman til að ganga svona vel upp. Þetta var líka bara
alveg rosalega skemmtileg upplifun og frábær hópur og við skemmtum okkur svo vel.
Jæja það eru svo fleiri myndir af Þorrablótinu hér inn í albúmi.

Svo fer næsti spenningur alveg að fara ganga í garð en það er fósturskoðunin hjá 
rollunum ég get varla beðið eftir að fá að kíkja í pakkann þetta er alveg jafn ef ekki
meira spennandi fyrir mér eins og jólin emoticon

Kveð að sinni kæru vinir 

31.12.2016 03:26

Gleðileg jól og farsælt komandi ár.

Kæru vinir Gleðileg jól og farsælt komandi ár. Við þökkum kærlega fyrir heimsóknirnar
og kommenntin á liðnu ári og vonum að þið haldið áfram samfylgninni á nýju ári.
Mér finnst líka bara svo frábært að fá heimsóknir og kommennt inn á síðuna það gerir 
bloggið svo miklu meira spennandi og skemmtilegra og gefur manni innblástur að
blogga meira. Takk kærlega fyrir það kæru vinir og megi gleði og hamingja umvefja
ykkur yfir hátíðarnar.

Við höfum haft það frábært yfir jólin haft nóg að gera í fjárhúsunum. Ég sá mest megnis
um að hleypa til sjálf og við gerum það upp á gamla mátann og leitum með hrút og svo
leiðum við ærnar í einn og einn hrút. 
3 daga í röð voru 10 til 12 að ganga og það tók dágóðan tíma og ég nota líka svolítið
mikið af hrútum miðað við fjölda he he en það er bara svo gaman að sjá hvað þeir
gefa og spá og speklura í ræktuninni og hvað passar best saman.
En ég þakka þó fyrir að það var vont veður og 
bræla hjá Emil manninum mínum og þá gat ég notið nærveru hans og hjálpar við 
tilhleypingarnar því áður en hann kom til hjálpar voru dagarnir langir og erfiðir.
Því mikið átti eftir að gera heima líka í undirbúning fyrir jólin og sinna 3 orkuboltum
sem vilja alla athygli þegar maður kemur heim.


En þau bræða mann alveg með brosinu og góðmennskunni sinni þessir englar og hafa
alveg ótrúlega þolinmæði fyrir að mamma sé alltaf í fjárhúsunum.

Áttum æðislegan aðfangadag í faðmi fjölskyldunnar. 
Það eru svo fleiri myndir af jólunum hér inn í albúmi.

Jólakveðja fjölskyldan Stekkjarholti 6

31.12.2016 03:20

Hestarnir teknir inn 26 des

Við tókum hestana inn 26 des.

Krakkarnir voru alsæl yfir því.

Og tóku virkan þátt í umhirðu.

Og allir að sópa saman voða dugleg.

Auðvitað varð hestastelpan okkar að fá að fara á bak.

Það eru svo fleiri myndir af þessu hér inn í albúmi.

31.12.2016 03:05

Jól í fjárhúsunum

Gæðablóðið hún Hrafna með Emblu vínkonu sína. 
Hún leyfir Emblu dóttur minni að klifra upp á bak á sér og kippir sér ekkert upp við það. 
Ég hef aldrei kynnst annari eins kind.

Svo fær hún að knúsa hana.

Þegar ég er að sópa er kapphlaup að klára sópa áður en þær hópast af manni og eru
enn ágengari þegar Embla er með mér eins og sjá má á þessari mynd.

Zorró er kominn í jólaskap.

Korri líka hó hó.

Mávur vildi líka fá jólamyndatöku.

Og sæta krúttið hann Kaldnasi hann fékk líka jólahúfu en Grettir vildi líka og reyndi
að stela húfunni af honum he he.

Gulla hans Sigga er líka í jólaskapi.

Meira segja Svört hans Sigga leyfði mér að skella einni jólamynd af sér.

Enda svo þetta jólablogg úr fjárhúsunum á Emblu og Hröfnu saman.

Af sæðingum að segja þá sæddi ég 16 fyrir mig. 2 fyrir Jóhönnu og 9 fyrir Sigga.
Ég notaði Bekra, Borkó, Dreka, Vin, Malla, Tinna og Burkna.
Svo núna fer spennan að magnast hvað muni halda núna á næstu dögum.

Það eru svo fleiri myndir af þessu hér inn í albúmi.

31.12.2016 02:39

Fengitími að byrja og skreytt jólatréð

Hér er hún Embla með Hröfnu sína sem er uppáhalds kindin hennar. 
Hún kemur hlaupandi til Emblu þegar hún heyrir röddina hennar alveg einstök kind.

Svo dugleg að hjálpa mömmu sinni að gefa.

Hrafnarnir sem fylgja bænum Tungu eru oftast ekki langt frá þegar ég kem að gefa og
í þetta skipti náði ég mynd af þeim upp á fjárhúsinu.

Mávur og Ísak eru komnir til baka frá Gaul svo nú fer ég að byrja að hleypa til á fullu
núna 18 des. Fyrstu kindurnar fengu 13 des og svo byrjaði ég að sæða 15 des til 18.
Við höfum þá svona bundna og það bjargar mér alveg á fengitímanum því ég á í fullu
basli að ráða víð þessa stóra hrúta. Þeir eru bara í hestataum og ég losa þá bara þegar
ég þarf að nota þá og ekkert streð og basl að allir séu að reyna að koma í einu. Þeir
eru ekkert ósáttir við þetta heldur læra þetta strax. Ég nota svo einn hrút fyrst til að leita
og ég set á hann poka svo ég sé ekki að missa hann á ærnar sem eru að ganga he he
því stundum ræð ég ekki svo glatt við hann Korra sem ég nota til að leita með þó hann 
sé mesta gæða blóð þá hem ég hann ekki þegar blæsmandi ær er annars vegar.

Hér er Korri hann er Garra sonur hjá Sigga og er alveg gríðarlega stór hrútur.

Lambhrútarnir.

Hér er svo verið að skreyta jólatréð rosa spenningur.

Það eru svo fleiri myndir hér inn í albúmi af þessu.

31.12.2016 02:31

4 ára afmæli Freyju Naómí

Freyja Naómí orðin 4 ára. Svo yndisleg og blíð lýsir henni best og hún er svo dugleg
þó lítil og nett sé. Hún var 4 ára 12. 12. 2016.

Svo mikil dama.

Hún fékk nánustu vini sína í afmælið og það var mjög gaman hjá þeim.

Ég bjó til nammi prinsessu köku fyrir hana.

Þær systur á leið á jólaball á leikskólanum.

Það eru svo fleiri myndir hér inn í albúmi af afmælinu hennar Freyju.

09.12.2016 10:50

Ásettningur hjá Óttari Blómsturvöllum

Þessi er undan Lukku og Hring.

50 kg 36 ómv 4,3 ómf 4,5 lögun 9,5 framp 19 læri.


Þessi er undan Sússu og Sokka.

45 kg 30 ómv 3,2 ómf 4,5 lögun 9 framp 18,5 læri.


Þessi er undan Dímmu og Sokka.

45 kg 31 ómv 3,4 ómf 4 lögun 8,5 framp 18 læri.


Þessi er undan Dimmu og Sokka.

45 kg 34 ómv 2,3 ómf 4,5 lögun 8,5 framp 18,5 læri.


Þessi er undan Golsu og Sokka.

51 kg 30 ómv 4,8 ómf 4,5 lögun 8 framp 18,5 læri.


Sorghyrna er undan Tinnu og Sokka.

49 kg 29 ómv 4,2 ómf 4,5 lögun 9 framp 18 læri.


Þessi er undan Nótt og Hring.

49 kg 33 ómv 3,7 ómf 4,5 lögun 9,5 framp 19 læri.

Þá eru þær upptaldar hjá honum Óttari. Glæsilegar gimbrar og fallega hosóttar.


Stórar og sterkbyggðar kindur hjá honum. Það eru svo fleiri myndir af heimsókn minni
hjá Óttari hér inn í albúmi.

04.12.2016 10:31

Ásettningur hjá Bárði og Dóru Hömrum

Þessi er 41 kg 33 ómv 2,7 ómf 4,5 lögun 9 framp 18 læri 8 ull.

Þessi er undan Kolbrá og Part.
36 kg 31 ómv 3,1 ómf 4,5 lögun 8,5 framp 18 læri 8 ull.

Þessi er undan Kornelíusi.
41 kg 28 ómv 3,1 ómf 4,5 lögun 9 framp 18,5 læri 8 ull.

Þessi er undan Hring frá Óttari held ég.
48 kg 30 ómv 3,2 ómf 4,5 lögun 9 framp 18,5 læri.

Þessi er undan Læk.
41 kg 33 ómv 2,4 ómf 4,5 lögun 8,5 framp 18 læri 8 ull.

Þessi er undan Part.
44 kg 36 ómv 1,9 ómf 5 lögun 9,5 framp 18,5 læri 7,5 ull.

Þessi er frá Bergi í eigu Bárðar.
33 ómv 2,7 ómf 4,5 lögun 9 framp 18 læri 8 ull.

Þessi er undan Part.
38 kg 26 ómv 2,9 ómf 4 lögun 9 framp 18 læri 8 ull.

Þessu er undan Læk.
41 kg 29 ómv 1,7 ómf 4 lögun 9 framp 18,5 læri 8 ull.

Þessi er undan Part,
36 kg 31 ómv 2,4 ómf 4,5 lögun 9 framp 18 læri 8 ull 

Þessi er undan Læk.
45 kg 30 ómv 2,7 ómf 4 lögun 9,5 framp 19 læri 8 ull.

Þessi er undan Part.
50 kg 31 ómv 2,8 ómf 4 lögun 9 framp 18,5 læri 8 ull.

Þessi er undan Læk.
46 kg 26 ómv 4,5 ómf 3 lögun 9,5 framp 18,5 læri 7,5 ull

Þessi er frá Jón Bjarna Bergi í eigu Bárðar. Held hún sé undan Kölska.
28 ómv 4,1 ómf 3,5 lögun 9 framp 17,5 læri 7,5 ull.

Mógolsa er undan Styrmi.
45 kg 26 ómv 3,8 ómf 3,5 lögun 8,5 framp 17,5 læri 7,5 ull.

Þessi er undan Grím.
45 kg 28 ómv 5,6 ómf 3,5 lögun 9 framp 18,5 læri 7,5 ull.

Ég vona að ég hafi komið þessu rétt upp en allavega eru stiganirnar réttar en myndirnar
af hvítu gimbrunum gætu hafa ruglast eitthvað eða verið réttar.

Þetta eru sem sagt 16 gimbrar sem Bárður og Dóra setja á og ekkert smá flottur
hópur af glæsilegum gimbrum.


Vel fylltar með falleg lærahold.

Bárður og Dóra eru með 16 og Hörður og Lauga 4 gimbrar.

Þennan hrút heimti Bárður seint og var ekki stigaður en hann er gríðalega þéttur og 
með mjög öflug læri sem ættu skilið 19 segja fróðir menn svo það verður spennandi að
sjá hvað hann gefur. Hann er ættaður undan syni Kára sæðishrút.

Þessi fallega flekkótti hrútur er í eigu Bárðar og hann fékk hann á Bergi hjá Önnu Dóru
og Jón Bjarna og hann er undan Topps dóttur og Hæng syni.
28 ómv 3,3 ómf 4 lögun 113 fótl 
8 8,5 8,5 8 9 18,5 8 8 8,5 alls 85 stig

Hérna er hvíti okkar Einbúi sem við eigum saman hann er undan Tungu og Ísak.

51 kg 36 ómv 5,8 ómf 4 lögun 108 fótl 
8 8,5 9 9,5 9 19 8 8 8 alls 87 stig.

Þessi er undan Börk sæðishrút og Gloppu frá Sigga í Tungu
Bárður keypti hann af Sigga.


Partur Klettssonur hjá Bárði. Hann er að gefa rosalega góða gerð og bara allan 
pakkann og ég ætla að fá að prófa hann núna í vetur.

Þessi er undan Kára sæðishrút og Frigg frá Mávahlíð. Bárður á hann.
Svarti lambhrúturinn er undan þessum.

Þessi er undan Vita frá Bergi og er í eigu Bárðar.

Þessi fyrirsæta forrystan hans Bárðar styllti sér vel upp fyrir myndatöku með 
fallega Kirkjufellinu í baksýn.

Ég veit að þessar lambamyndir eru að koma seint inn hjá mér en það bara drógst svo 
á langinn því talvan hrundi hjá mér. Það eru svo fleiri myndir hér inn í albúmi af þessum
fallegu gripum hjá Bárði og Dóru einnig er smá myndir af okkur fjölskyldunni af bústaða
ferð í Ölfusborgum. Svo ef þið hafið áhuga á því endilega kíkið hér í albúm

Það eru svo væntanlegar myndir af ásettningi hjá Óttari á Blómsturvöllum ég er búnað 
gera mér heimsókn til hans og taka myndir svo þær koma fljótlega inn emoticon

Takk fyrir innlitið góðir gestir .............

04.12.2016 09:43

Rollurnar teknar inn og rúningur.

Við erum löngu búnað smala rollunum heim en það vantaði 5 stykki sem við erum búnað vera
leita af á hverjum degi. Við erum búnað vera gefa þessum á kvöldin og hafðar inni en svo settar
út yfir daginn þangað til það verður tekið af þeim.

Okkur til allra hamingju þá fundum við þessar fimm sem okkur vantaði. Eina frá Sigga og fjórar
frá okkur. Þær voru að fela sig einhverstaðar inn í Búlandshöfða og ég var búnað keyra daglega
að gá af þeim og við vorum að gera okkur klár að fara ganga upp á Höfða til að fara leita af þeim
en þá sáum við þær fyrir neðan veg fyrir ofan Búlandið. Við vorum afskaplega fegin að finna þær
og rákum þær út á Tungu. Hér er Siggi að ganga á eftir þeim í Búlandshöfðanum.

Hér eru þær komnar áleiðis og eru að nálgast Mávahlíðarhelluna. 
Fjallið sem sést hér í fjarska er Ólafsvíkur Enni.

Hér er ég búnað sortera litina fyrir rúninginn.

Gummi klippari mættur til okkar að rýja. Ég var fyrst bara ein að draga í hann og ég átti fullt í 
fangi með að draga þessar stóru sem eru allar þyngri en ég en það hafðist á endanum.
Svo sem betur fer kom Bói mér til aðstoðar.

Það fer vel um þær í fanginu á Gumma.

Jóhanna á hleranum.

Bói mættur á svæðið.

Hér er búið að snyrta allar og gefa þeim á garðann og þær alveg alsælar.

Nú er spennandi tími framundan að fara dekra við þær og leggja höfuð í bleyti yfir að raða þeim
í hrútana og velja sæðis hrútana.


Hér eru stóru hrútanir okkar Zorró er að fara á annan vetur.

Mávur Blika sonur er líka að fara á annan vetur og hann er að fara í afkvæmarannsókn 
hjá Heiðu á Gaul.

Ísak Tvinna sonur er líka á öðrum vetri og er að fara í afkvæmarannsókn líka hjá Heiðu á Gaul.
Það er mikill heiður og verður spennandi að sjá hvernig það kemur út.


Þetta er nú alveg yndislegt veður sem er hjá okkur núna í desember. Ég man ekki eftir eins
hlýjum vetri eins og er búið að vera núna í ár.

21.11.2016 22:39

Ásettningurinn okkar 2016

Orabora er undan Guggu og Zorró. Tvílembingur

43 kg 31 ómv 4,1 ómf 4,5 lögun 108 fótl 8,5 framp 17,5 læri 9 ull 8,5 samræmi.


Hlussa er undan Þotu og Máv. Tvílembingur

52 kg 30 ómv 3,1 ómf 4 lögun 107 fótl 8,5 framp 18 læri 8,5 ull 8,5 samræmi.


Bifröst er undan Dröfn og Ísak. Tvílembingur

50 kg 32 ómv 3,6 ómf 4,5 lögun 108 fótl 9 framp 17,5 læri 8 ull 8,5 samræmi.


Arena er undan Ljósbrá og Máv. Undan gemling

40 kg 35 ómv 4,2 ómf 5 lögun 106 fótl 9 framp 18 læri 8,5 ull 8,5 samræmi.


Öskubuska er undan Sölku og Zorró. Þrílembingur

43 kg 32 ómv 4,2 ómf 4 lögun 106 fótl 9 framp 18 læri 7,5 ull 8,5 samræmi.


Rósa er undan Rósalind og Skara. Hún er í eigu Emblu dóttur okkar hún valdi hana.

38 kg 23 ómv 3,5 ómf 3 lögun 106 fótl 7,5 framp 16 læri 8 ull 8,5 samræmi.

Þetta er án efa lélegasta gimbur sem sett hefur verið á frá upphafi en ég marg reyndi
að benda Emblu dóttur minni á aðrar en hún þekkti þessa alltaf aftur svo það var ekki 
hægt að neita henni um hana. Það vill svo skemmtilega til að hún er rosalega gæf
og hefur alveg brætt mig svo ég er alveg búnað meðtaka hana og hef fulla trú á henni.
Hún sem sagt gekk móðurlaus í sumar rollan drapst afvelta upp á fjalli.


Fía Sól er undan Þrumu og Styrmi. Tvílembingur

50 kg 27 ómv 5,2 ómf 3,5 lögun 109 fótl 8 framp 17,5 læri 8 ull 8,5 samræmi.


Þyrnirós er undan Saum og Dalrós. Tvílembingur

40 kg 31 ómv 2,2 ómf 4,5 lögun 102 fótl 9 framp 17,5 læri 8,5 ull 8,5 samræmi.


Þoka er undan Ísak og Elsu. Tvílembingur

55 kg 31 ómv 4 ómf 4 lögun 8,5 framp 18 læri 8 ull.


Árás er undan Hosu og Korra. Tvílembingur

44 kg 32 ómv 4,8 ómf 4 lögun 106 fótl 9 framp 18,5 læri 7,5 ull 8,5 samræmi.


Skuld er undan Svönu og Kölska. Tvílembingur

47 kg 34 ómv 2,9 ómf 5 lögun 107 fótl 9 framp 18,5 læri 8 ull 8,5 samræmi.


Urður er undan Snældu og Ísak. Tvílembingur

46 kg 30 ómv 2,9 ómf 4 lögun 106 fótl 9 framp 18 læri 7,5 ull 8,5 samræmi.


Villimey er undan Vetur og Ýr. Tvílembingur

48 kg 31 ómv 3,5 ómf 4 lögun 106 fótl 8,5 framp 17,5 læri 7,5 ull 8,5 samræmi.


Snædrottning er undan Ísak og Maístjörnu. Tvílembingur

45 kg 29 ómv 2,9 ómf 4 lögun 108 fótl 8,5 framp 17,5 læri 9 ull 8,5 samræmi.


Gæfa er undan Marel og Skuggadís. Tvílembingur

48 kg 27 ómv 4,7 ómf 4 lögun 108 fótl 8,5 framp 17,5 læri 8 ull 8,5 samræmi.


Sarabía er undan Móheiði og Skara. Tvílembingur

48 kg 30 ómv 4,7 ómf 4,5 lögun 109 fótl 8,5 framp 17,5 læri 9 ull 8,5 samræmi.


Nutella er undan Snót og Máv. Hún er í eigu Emelíu frænku Emils. Tvílembingur

43 kg 32 ómv 2,6 ómf 4,5 lögun 106 fótl 8,5 framp 18 læri 9 ull 8,5 samræmi.


Morgunstjarna er í eigu Jóhönnu og er undan Hnotu og Zorró.

40 kg 30 ómv 109 fótl 4,2 ómf 4,0 lögun 8,0 framp 17,5 læri 8,0 ull 8,5 samræmi.

Hér koma svo lambhrútarnir sem verða settir á núna.


Kaldnasi er keyptur frá Eybergi og Laugu Hraunhálsi. Hann er undan Magna og Urtu.
Hann er þrílembingur.

45 kg 107 fótl 29 ómv 3,6 ómf 3,5 lögun

8 8 8,5 8,5 8,5 18 9 8 8,5 alls 85 stig.


Askur er undan Kalda og Brælu. Bræla er veturgömul undan Bekra.

53 kg 35 ómv 4,2 ómf 4 lögun 109 fótl

8 9 8,5 9 9,5 18,5 8 8 8 alls 86,5 stig.


Einbúi er undan Ísak og Tungu og er í eigu míns og Bárðar.

58 kg 35 ómv 2,5 ómf 5 lögun 108 fótl.

8 8,5 9 9 9 18,5 9 8 8,5 alls 87,5 stig.

Þetta er smá af myndunum sem ég náði að bjarga en svo þurfti ég að taka sumar upp 
á nýtt sem ég náði ekki að bjarga. Þess vegna eru sumar með meira af grasi í ullinni
því þær myndir tók ég bara núna í gær.

Ég er búnað spekja 3 gimbrar það eru Gæfa hún er extra spök og kemur hlaupandi
þegar maður fer ofan í kró svo er það hún Rósa hennar Emblu og síðan er það 
hún Þyrnirós. Af hrútunum er Kaldnasi svakalega gæfur ég held ég hafi bara aldrei
átt eins spakan hrút hann er alveg einstakur. Askur er en styggur og Einbúi er hjá 
Bárði og Dóru inn á Hömrum.

Það verður komið að rýja hjá okkur í dag og ég er fór í morgun og sorteraði litina 
og gerði klárt hann kemur að klippa kl 5 svo ég missi því miður af kynningar
fundinum um sæðingar hrútana. 

Verð að fá skýrslu frá þeim sem fara á fundinn 
hvað verður sagt um gripina. En jæja læt þetta duga í bili.







Flettingar í dag: 316
Gestir í dag: 37
Flettingar í gær: 1296
Gestir í gær: 74
Samtals flettingar: 1188505
Samtals gestir: 69640
Tölur uppfærðar: 21.11.2024 07:31:23

Um okkur

Nafn:

Dísa,Emil,Benóný Ísak, Embla Marína og Freyja Naóm

Farsími:

8959669,8419069

MSN netfang:

Disa_99@hotmail.com

Afmælisdagur:

17 júní 1982,1 apríl 1985, 19 ágúst 2009. 28 Mars

Heimilisfang:

Stekkjarholt 6

Staðsetning:

355 Ólafsvík

Heimasími:

4361442

Um:

Sjúkleg áhugamanneskja um sauðfjárrækt og allt sem henni tengist. Mikið um rollur á þessari síðu og örlítið um hesta og hænur og allskyns sveitalíf. Svo má ekki gleyma fjölskyldunni því það er auðvitað reglulega sett myndir og blogg af börnunum og daglegu lífi okkar.

Tenglar

Tenglar

Tenglar